De eerste indrukken

Poging nummer twee… Dit is niet de eerste keer dat ik deze blog schrijf. Bij de eerste poging om het te uploaden, viel de WiFi weg en zo ook mijn verhaal. Weer wat geleerd, schrijf niet direct je blog op de site maar schrijf hem eerst ergens anders zodat het niet opeens weg is. Dingen verkeerd opslaan gebeurt mij helaas iets te vaak: mijn bijgehouden dagboek op de roadtrip door Oost-Europa, mijn scriptie en nu dus weer. Hopelijk is het drie maal is scheepsrecht!

Het is nu dan echt begonnen, ik ben aan de andere kant van de wereld! Afgelopen woensdag stond ik op Schiphol om voor het laatst afscheid te nemen. Het afscheidsteam bestond uit mijn moeder, mijn zus, mijn nichtje Sara en als verrassing Rini. Mijn moeder moest zogezegd even naar de wc en kwam met Rini terug, ik was helemaal verbaasd maar wat een leuke verrassing! Het afscheidnemen viel mij best zwaar, zeker toen ik een boekje kreeg waarin tekeningen, brieven en foto’s van het gezin stonden. De tranen biggelde over mijn wangen bij het lezen van de lieve geschreven woorden en de zorgvuldig gekozen stickers bij de tekeningen. En als dat nog niet genoeg was, heb ik mijn Aapie tijdelijk terug gekregen! Dit heeft even uitleg nodig, want oorspronkelijk is Aapie van mij. Maar toen Sara bij ons kwam logeren, was ze haar knuffeltje vergeten en daarom mocht ze van mij Aapie hebben om de nachten zonder haar ouders door te kunnen komen. Sindsdien neemt ze Aapie nog vaak mee naar bed, maar nu heb ik de eer om samen met Aapie de wereld te gaan zien. Ik kreeg er wel een opdracht bij: maak foto’s van Aapie op reis. Deze kans heb ik met beide handen aangepakt en heeft geleid tot een eigen instagram pagina (https://www.instagram.com/aapiearoundtheworld/) waar alle foto’s van Aapie te zien zijn. Mijn familie is niet de enige die mij verwend heeft met mooie afscheidscadeaus. Al een tijdje geleden heb ik een afscheidsfeestje gegeven en werd ik overspoeld aan cadeautjes, stuk voor stuk geweldig! Een aantal dingen mocht ik pas openmaken op de reis, zo heb ik een aantal opdrachten gekregen om tijdens mij reis uit te voeren welke zeker niet allemaal gemakkelijk zijn, zoals “melk een koe” en “maak een foto van een knappe chino”, maar ik ga natuurlijk mijn best doen! Ook heb ik een boekje gekregen met briefjes van collega’s van de Markt, die ik op bepaalde momenten tijdens mijn reis mag lezen, maar ik weet nog niet precies wie erin hebben geschreven. Ik heb er nu nog maar een paar gelezen en ben nu alleen maar benieuwd naar de andere briefjes! Ik mag van geluk spreken dat er zoveel mensen in Nederland dichtbij mij staan, waar ik veel om geef en zeker zal missen!

Ik ben nu al een paar dagen in Hong Kong en heb mij nog geen moment verveeld, het is echt een stad die nooit slaapt. Veel winkels zijn 24/7 open en ’s avonds is het vaak drukker op straat dan overdag. Er staan vaak rijen bij kleine eettentjes waar je van alles kunt kopen. Zelf heb ik geen idee wat het allemaal is, want in tegenstelling tot de rest van de stad staat alles alleen in het Chinees beschreven. Doordat Engels heel lang de voertaal was (en is), wordt alles in zowel Engels als Chinees weergegeven en kunnen bijna alle inwoners goed Engels. De eerste indrukken van Hong Kong waren dat de hele straat volhangt met kleurrijke en lichtgevende bordjes. Hierdoor is het soms lastig naar het ene bordje te zoeken dat je nodig hebt, maar naarmate ik hier langer rondloopt, wordt het steeds makkelijker en begin ik mijn weg hier te vinden. Wat mij voornamelijk opvalt als ik door de straten loopt, is dat om de 10 meter een persoon staat die folders uitdeelt, een krant uitdeelt, een bord vasthoudt of langs de kant zit met een klein stellage als “winkeltje”. De Chinezen zijn goed in het creëeren van banen, want voor elke kleine handeling is wel een persoon aangewezen om deze handeling uit te voeren. Zo worden elke dag de planten en bomen water gegeven en is er een supervisor aanwezig om het te controleren. In de supermarkt is er iemand waaraan je je groente/fruit geeft, zodat hij ervoor zorgt dat de juiste sticker op het product wordt geplakt. En staat er in de spits bij de metro een persoon die zegt dat er niet meer mensen in mogen stappen. Door al deze kleine taken merk je wel dat de dynamiek in de stad soepel verloopt en iedereen zijn plek in het stadsritme weet. Wat mij wel opviel, is dat iedereen schaamteloos op zijn of haar telefoon zit tijdens het werk en lijkt het niemand iets uit te maken zolang ze hun werk maar uitvoeren. Dat is in Nederland wel anders!

Hong Kong bestaat uit veel hoge gebouwen, die voornamelijk erg smal zijn. Soms heb ik het idee dat ze zo smal zijn en gemakkelijk om kunnen vallen. Zelf slaap ik in een hostel op 9 hoog wat erg mee valt in vergelijking met andere gebouwen, maar mijn matras ligt letterlijk tegen een raam aan en kan ik direct naar beneden kijken waardoor mijn maag eventjes omdraait. Er kunnen twee kleine raampjes open (15/20 cm hoger dan mijn matras) en moet ik uitkijken dat er niet iets uit het raam valt. De realisatie dat de gebouwen daadwerkelijk echt groot zijn, had ik pas toen ik vanaf de “avenue of stars” naar de skyline van HK keek. Nog geen half uur daarvoor liep ik aan de overkant van het water langs een reuzenrad, welke best groot was. Maar vanaf de avenue of stars leek het reuzenrad gekrompen te zijn en was het niets vergeleken met de enorme gebouwen ernaast. Met een azuur blauwe zee en het zonnetje dat tussen de wolken scheen was het een prachtig plaatje om naar te kijken. HK is een prachtige stad en dat heeft het voornamelijk te danken aan alle gecreëerde natuurplekken midden in de stad. Er zijn genoeg parken of kleine pleinen bezaaid met bomen en planten waar de Chinezen tot rust komen. Zo kwam ik per ongeluk bij een plein uit met dure winkels en paars gele poorten boven een paadje. Het meest verwonderlijke was nog dat er een soort van Efteling muziek werd afgespeeld! Het was er net zo rustig als in de vele parken dat vol met mensen is, die doen aan powerwalking of Chai Chi en is het een plek waar mensen elkaar graag ontmoeten. Zo kom ik vaak ouderen in rolstoelen tegen die toch een klein stukje willen lopen, mensen die samen gaan lunchen of mensen die komen kijken naar modelboten. Dit laatste is voornamelijk op zaterdag een happening. Terwijl ik mijn lunch aan het eten was, kwamen er steeds meer mensen (ofwel ouderen mannen) met hun modelboot in een, vaak zelfgemaakte, trolley. Voorzichtig wordt alles voorbereid en gaan ze het water in. De een is prachtig om te zien, terwijl de ander snoeihard over de baan vaart. De kinderen eromheen vinden het prachtig als het water hun kant op spat of als een boot tegen de kant aan vaart, echt een spektakel om naar te kijken. 

Het meest waar ik van onder de indruk was, is het bezoek aan Tian Tan Buddha. Dit is de grootste bronzen buddha van de wereld en zag ik al vanuit het vliegtuig! De reis ernaartoe was al een hele onderneming, want helaas waren er werkzaamheden aan de “Cable Car” en moest ik met de bus. De Cable Car is een gondel wat over het prachtige Lantau Island zou gaan naar de buddha, maar vanuit de bus was het eiland ook prachtig om te zien en de busrit op zich was al een attractie. We moesten namelijk over kronkelende en voornamelijk steile wegen door de bergen. Ik weet niet wat ik erger vond: een berg op waarbij de bus misschien maximaal 20 a 30 km/h haalde of naar beneden waar er nauwelijks werd geremd en de bochten scherp genomen werden… Maar na 45 min kwam ik aan in Ngong Ping en zag ik in de verte al de buddha. Meteen bij aankomst werd ik begroet door een koe, die daar los lopen. Hij vond mij blijkbaar erg interessant want ik was de enige toerist die aandacht kreeg van een koe! Vervolgens ben ik richting Tian Tan gelopen en moest 268 treden beklimmen om hem van dichtbij te kunnen zien. Eenmaal boven was het zeker de moeite waard: niet alleen het beeld zelf was mooi om te zien, maar ook het uitzicht rondom! Naast de Tian Tan Buddha lag het bijbehorende Po Lin Monastery en bestond uit prachtig gekleurde tempels en tienduizenden gouden buddha’s, echt een oase aan rust en sereenheid. 

Nog maar twee volle dagen in HK en dan is het alweer tijd om naar Australië te gaan! Op de planning staat nog een bezoek aan Lamma Island en Victoria Peak :)